چهارشنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۵، ۰۸:۵۴ ق.ظ
۲۰۷
هر بامداد
آن پادشاه عالم
و آن رب اعلاى کائنات
دروازه هاى شکوهمند قصرش را
بر آدمیان مى گشاید
تا همراه با فرشتگان
در سرود ستایش زیبایى
هم آواز شوند
و آنگاه روى در روى
با آن شاهد یگانه سخن گویند که:
معشوق و معبود ما تویى...
آخرِ قصدِ من تویى، غایت جهد و آرزو
تا نرسم، ز دامنت دست امید نگسلم
سعدی
- ۹۵/۰۶/۳۱