دوشنبه, ۱۳ مهر ۱۳۹۴، ۱۰:۰۹ ق.ظ
عنکبوت
خدا آسمان ها و زمین را به حق آفرید؛ در این آیتی برای اهل ایمان است...
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ
ماهِ سِوُم
اینجا چراغی روشن است...
طبقه بندی موضوعی
-
من
(۲۶) -
ناب
(۲۰۸) -
قرآن کریم
(۲۱) -
برکه ی شفا
(۱)
اولش دنبال ارتباط بین تیتر و مفهوم متن می گشتم که بعد متوجه شدم منظور، سوره عنکبوت است
+آنچه به نظر می رسد، دنیای ذهنی شما دگرگونی مشخصی کرده. چند روزی است که من هم به تفسیر کشف الاسرار گوش می کنم. البته فقط در خودرو. تا حالا 3 بار قسمت اول و یکی دو بار هم قسمت دوم و سوم را گوش کردم. و هر بار که این جملات زیبا با صدای بهروز رضوی را می شنوم به جان تان دعا میکنم.
اینکه سه بار قسمت اول را گوش کردم بخاطر چند چیز است، یکی انجا که در مورد حضور قلب در نماز بود، که می گفت وقی به نماز می ایستید میان دو چشم خدایید. طوری نماز بخوانید که خدا را می بینید و اگر او را نمی بینید، او شما را می بیند و یادآوری این جملات در میان نماز لرزه به دلم می اندازد. دیگر بحث حیا بود، آنجا که اگر بنده ای از خدا درخواستی کرد خدا از او شرم می کند. و دیگر آنجا که گله خداوند را می گوید که من از بنده ای که درخواستی دارم شرم می کنم ولی بنده از من شرم نمی کند. و خیلی های دیگر
به گمانم آدم دیگری شده ام. و تمام وقت آرزو می کنم که این حالت و تغییر، ظاهری و کوتاه نباشد. آنچنانکه در باقی موارد پیش می آید. که با خودم می گویم من درون قبر رفتم و تا مدتها با تاثیر این حالت، فرد دیگری شده بودم. اما انسان است و نسیان. خیلی زود فراموش شد و من شدم آن بنده بدترین و بلکه بدتر از آن.
کاش این بار پایدارتر باشد. کاش