142

سلام ای تنهاترین مهربان عالم

تا دیشب فکر میکردم که خیلی تنها هستم. بین این همه آدم. توی دنیای به این بزرگی. ولی دیشب فقط برای تنهایی تو گریه میکردم. دیدم چقدر کم اند آدمهایی که تو را به خاطر خودت بخواهند. خیلی وقت ها تو بین این همه دعا و خواهش گم میشوی. تو واقعا تنهاتر از منی. ولی من با این همه نیاز و آرزو، به خودت قسم خوردم که جز تو را از تو نخواهم. خوب میدانم که در تو همه چیز هست؛ آرامش هست، لبخند هست، زیبایی هست، عشق هست ولی من هیچکدام را طمع ندارم از تو. حتی بهشت نمیخواهم تنها لبخند تو برایم کافیست. همینکه بدانم خوشحالی و از من راضی هستی. من با تمام عشق سمت تو آمدم. تویی که سراسر عشقی. من از تو هیچ نمیخواهم فقط و فقط خوشحالی تو را. میخواهم از آسمانهای بلند به من لبخند بزنی و بگویی دوست خوبم سلام.