دوشنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۳۹ ق.ظ
177
شب دراز است
از بهرِ راز گفتن و حاجات خواستن.
بی تشویشِ خَلق
و بی زحمتِ دوستان و دشمنان.
خلوتی و سَلوَتی حاصل شده
و حق تعالی پرده فرو کشیده
تا عمل ها از ریا مصون و محروس باشد و خالص باشد الله تعالی.
و در شبِ تیره،
مردِ ریایی از مَخلَص پیدا شود، ریایی رسوا شود در شب.
همه ی چیزها به شب مستور شوند و به روز رسوا شوند.
و مردِ ریایی به شب رسوا شود!
گوید:
چون کسی نمی بیند، از بهرِ کی کنم؟
می گویندش که:
کسی می بیند!
ولی تو کسی نیستی تا کسی را بینی آن کسی می بیند که:
همه کسان در قبضه قدرتِ وی اند!
فیه ما فیه
سلوتی: خُرسندی، فراغت
محروس: نگهبانی، محفوظ
مخلص: پناهگاه
مستور: پوشیده شده، نهان
