۲۴۲

نیچه می گفت: 

« خدا مرده است» 

اما هیچکس از او نپرسید 

« چه کسی خدا را کشت؟ » 

دو احتمال در این باره می توان مطرح ساخت: یا خدا دست به خودکشی زده یا اینکه کسی او را به قتل رسانده است. احتمال نخست ناممکن است، زیرا خدا یعنی سعادت. چرا سعادت باید دست به خودکشی بزند؟ خدا یعنی حقیقت. چرا حقیقت باید خودکشی کند؟ معنای واقعی خدا، همانا جاودانگی است. پس خودکشی او امری است ناممکن. 

احتمالا خدا را به قتل رسانده اند. کار، کار مبلغان بوده است. تمام آنان در این توطئه دست داشته اند. البته آنان قادر به کشتن خدای واقعی نیستند، بلکه فقط می توانند خدایی را که خودشان خلق کرده اند به قتل برسانند. همه چیز را در مورد خدا فراموش کن و به جستجوی عشق بپرداز تا خدا به میل خود به سراغت آید. او حتما خواهد آمد. آمدنش حتمی است!

۲۴۱

زندگی حتی وقتی انکارش می‌کنی، حتی وقتی نادیده‌اش می‌گیری، حتی وقتی نمی‌خواهی‌اش از تو قوی‌تر است.. 

از هر چیز دیگری قوی‌تر است. 

آدمهایش که از بازداشتگاه‌های اجباری برگشته‌اند دوباره زاد ولد کردند.

مردان و زنانی که شکنجه دیده بودند ، که مرگ نزدیکانشان و سوخته شدن خانه هاشان را دیده بودند، دوباره به دنبال اتوبوس‌ها دویدند، به پیش بینی هواشناسی با دقت گوش کردند و دخترهایشان را شوهر دادند. 

باور کردنی نیست اما همین گونه است. زندگی از هر چیز دیگری قوی‌تر است...

باید یک بار به خاطر همه چیز گریه کرد. آن قدر که اشک ها خشک شوند، باید این تن اندوهگین را چلاند و بعد دفتر زندگی را ورق زد. به چیز دیگری فکر کرد. باید پاها را حرکت داد و همه چیز را از نو شروع کرد...

۲۴۰

زندگی خود را مکتوب کنید 📝

از روی کاغذ زندگی کنید

هر شب بنویسید📃

هر صبح بنویسید📜

نوشتن اعجاز می کند

باور کنید

خداوند به قلم و هر آنچه می نویسید قسم خورده است

هدفی را که بنویسید خلق می کنید

آرزوهای خود را بنویسید تا محقق شود

وقتی اهدافتان را می نویسید 

از جایی که باور نمی کنید 

و به حساب نمی آورید محقق می شود.

👈اول نوشتن هدف و دوم فقط تلاش...

۲۳۹

نه هیچ انسانی دوست توست و نه هیچ انسانی دشمن توست؛

بلکه هر انسانی معلم توست.

پس غرور و تعصب را کنار بگذار

و آنچه را که هر انسانی باید به تو آموزش دهد یاد بگیر،

تا تمام درسهایت را بیاموزی و آزاد و رها شوی.

رنج برای پیشرفت انسان ضروری نیست ؛

رنج حاصل تخلف از قانون معنویت است.

اما تنها عده ی اندکی از انسانها می توانند روح خفته ی خود را بدون رنج برخیزانند.

۲۳۸

یادم باشد کهﺯﯾﺒﺎیی‌هاﯼ ﮐﻮﭼﮏ را دﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﺷﺘﯿﻬﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺷﺪ!

ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ!

ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﻪ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ!

ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ، ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﺒﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻢ!

یاﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ...

۲۳۷

راه را برای آمدن خداوند هموار کنیم. 

برای پذیرش خورشید و نور آماده شویم. 

فقط باید آگاه و آگاه تر شویم و ارتباط مان را با خداوند برقرار کنیم.

لازم است تا همۀ زندگی مان به مراقبه ای زنده در حضور خداوند تبدیل شود.

همۀ ادیان و مذاهب الهی،، به شیوه ها و زبانهای مختلف  تنها یک چیز را تعلیم می دهند که : 

"که یکی هست و هیچ نیست جز او ؛

 وحده لا اله الا هو"

تنها راه رسیدن به رستگاری، ارتباطی زنده،

 دائمی و همه جانبه با خداوند است و روزی که موفق به این کار شویم، بزرگ ترین روز زندگی ما خواهد بود.

 در آن روز دوباره متولد خواهیم شد. 

در آنروز دیگر جزیی از دنیای خاکی نیستیم، بلکه جزیی از خداوند خواهیم شد و جاودانه در او، و با او خواهیم زیست...

۲۳۶

خداوند نزدیک است

به همۀ آنان که او را می‌خوانند؛

به آنان که او را صادقانه می‌خوانند.

او آرزوی ترسندگان خود را

برمی‌آورد؛ و فریاد کمکشان را

شنیده، نجاتشان می‌بخشد.

مزامیر

۲۳۵

خِرَد، چیزی به جز درد درمان یافته نیست. دردهایی که تحمل می کنی، روزی به خرد و حکمت تو تبدیل خواهد شد...

۲۳۴

یا رب تو مرا به نفسِ طناز مده

با هرچه به جز توست مرا ساز مده

من در تو گریزان شدم از فتنه خویش

من آن توام، مرا به من باز مده

رباعی مولانا

۲۳۳

 "بسم الله"؛ به نام خدا، یعنی نه به نام هیچ‌کس جز خداوند زنده و حاضر. یعنی به نام یکی. به اسم " الله" ای که احد است، " قل هو الله احد". به نام یکی، نه به نام دو و سه و چند. به نام خدا، یعنی به نام " الله " نه به نام فرزند و همسر و دوستان؛ نه به نام مقامات و قدرتمندان، نه به نام این و آن، فقط به اسم خدا. چنین "بسم الله" ای قادر است جهان را دگرگون کند، تحول بیافریند و کیمیاگری کند. اگر، هم قدرت خدا در نظر تو باشد و هم نیروی زر و زور زورمندان، تو دیگر نباید بگویی به نام خدا؛ چه بسا این‌طور به پروردگارت توهین کرده باشی.

به نام خدا یعنی به نام یگانه حق، پس یعنی نه به نام پو ل و دروغ، نه به اسم انسان و نه به اسم جهان، تنها به اسم آفریدگار جهان. "بسم الله"، یعنی به نام خداوندی که همه چیز تسلیم و مسخّر اوست و وقتی تو این را گفتی نباید از کسی جز خدا بترسی. نباید جز به او امید داشته باشی و انتظارت متوجه جز او باشد. اگر این‌چنین گفتی به نام خدا، کلام تو دعا خواهد شد و دعای تو فی الحال مستجاب می‌شود. اگر صادقانه گفتی "بسم الله"، کلام تو از قدرت الهی پر خواهد شد و چه چیز است که بتواند در برابر چنین کلامی مقاومت کند. کدام خواسته است که با چنین قدرتی به تحقق نرسد و کدام انسان است که از این راه تعالی نیابد و رستگار نشود.

ایلیا «میم»

برگرفته از متن "با الهام از آیه بسم الله الرحمن الرحیم"

 از کتاب آمین _ جلد اول